روز چهاردهم اسفند سال ۱۳۴۵ دکتر محمد
مصدق، پیشوای نهضت ملی ایران، دیده از جهان فرو بست و میلیونها ایرانی را در غم
فقدان خود سوگوار کرد. مصدق در احمدآباد، تبعیدگاه چندین ساله اش به خاک سپرده شد.
مصدق در سال ۱۲۶۷ شمسی در تهران بدنیا آمد. در سال ۱۲۷۸ برای ادامه تحصیلاتش به
فرانسه عزیمت کرد و بعد از اتمام دوره‌ی مدرسه‌ی علوم سیاسی پاریس، وارد دانشگاه
نوشاتل سوئیس شد. و در سال ۱۲۹۳ با اخذ دکترای حقوق از این دانشگاه، به ایران
بازگشت. مصدق در دوره های مختلف مجلس شورا در موضع نماینده مردم تهران با سیاستهای
وابسته ساز و دیکتاتوری رضاخان و محمدرضا پهلوی مبارزه کرد و سرانجام رهبری جنبش
ملی کردن صنعت نفت ایران را به دست گرفت، اما دشمنان رنگارنگ حتی یک روز هم از
توطئه علیه او خودداری نکردند و بارها قصد جان وی و طرح کودتا علیه حکومت ملی او
را کردند.
مصدق از دید برادر مجاهد مسعود رجوی رهبر مقاومت ایران 
مطالعه مجدد نطق مصدق، در لحظه به ذهن خطور می کند، اشاره
نمود: 
ترجیح میدهم کلام آخر را عینا از زیرنویس یک عکس اهدایی آن بزرگوار نقل کنم که به
گویاترین صورت، هم اراده ملت و هم ویژگیهای ادامه دهندگان راهش را تصویر کرده است:
به کسانی که وقتی پای مصالح عموم به میان آید از مصالح خصوصی و نظریات شخصی صرفنظر
می کنند. به کسانی که در سیاست مملکت اهل سازش نیستند و تا آن جا که موفق شوند مرد
و مردانه می ایستند و یک دندگی به خرج می دهند و به کسانی که در راه آزادی و
استقلال ایران عزیز از همه چیز خود می گذرند، این عکس ناقابل اهدا می شود.
ترجیح میدهم کلام آخر را عینا از زیرنویس یک عکس اهدایی آن بزرگوار نقل کنم که به
گویاترین صورت، هم اراده ملت و هم ویژگیهای ادامه دهندگان راهش را تصویر کرده است:
به کسانی که وقتی پای مصالح عموم به میان آید از مصالح خصوصی و نظریات شخصی صرفنظر
می کنند. به کسانی که در سیاست مملکت اهل سازش نیستند و تا آن جا که موفق شوند مرد
و مردانه می ایستند و یک دندگی به خرج می دهند و به کسانی که در راه آزادی و
استقلال ایران عزیز از همه چیز خود می گذرند، این عکس ناقابل اهدا می شود. 
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر